fotografia w albumie zdjęć Wilhelma Beermanna znajdującym się w zbiorach Muzeum w Gliwicach

Wilhelm Beermann urodził się 28 lipca 1810 roku w Clausthal. Było to miasto górnicze, powstałe dzięki istniejącym tu od XVI wieku kopalniom rud metali. Po ukończeniu liceum Beermann podjął naukę w działającej od 1775 roku szkole górniczej (Berg- und Hüttenschule). [Szkoła ta została przekształcona w 1865 roku w Akademię Górniczą (Bergakademie), a obecnie w Politechnikę (Technische Universität Clausthal).] Studiował tam  matematykę, mineralogię, geografię, fizykę, mechanikę i wiedzę o górnictwie, uczył się sztuki mierniczej, pomiarów pól, rysunku budowy maszyn, a w wolnych chwilach zajmował się rudami srebronośnymi.

Po ukończeniu studiów rozpoczął praktykę górniczą w kopalniach „Dorothea” i „Herzog Wilhelm”. Od 1 marca 1832 roku służył przez 14 miesięcy w Göttingen w I Pułku Lekkiej Piechoty (strzelców).

W październiku 1833 roku przybył do Gliwic i w tutejszej Szkole Przemysłowej studiował budownictwo maszyn. W 1837 roku otrzymał obywatelstwo miasta i razem z Carlem Schotteliusem założył warsztat mechaniczny, w którym budowano przede wszystkim maszyny do fabryk cukru w Rosji. Był inżynierem Królewskiej Odlewni Żeliwa w Gliwicach i pełnił funkcję skarbnika pierwszego koła górnośląskiego Związku Inżynierów Niemieckich. Prawdopodobnie wziął udział jako współpracownik Wilhelma Schultze w pracach nad budową dwóch nowych wielkich pieców (Schulze z 1852 r. i Karsten z 1855 r.) wzniesionych w Królewskiej Odlewni w Gliwicach w latach 50. XIX w. [4]

Muzeum w Gliwicach

Ożenił się 18 sierpnia 1846 roku (OW nr 33 z dnia 18.08.1846 r.) z Wilhelminą z d. Schwürtz (1814–3.09.1873 OW nr 110 z dnia 19.09.1873 r.), pochodzącą z rodziny, której przedstawiciele przez blisko 100 lat sprawowali urząd gliwickich poczmistrzów.

Oberschlesien im Bild 4/1927

Mieszkali w domu przy Kronprinzenstr. 20 (ob. ul. Jagiellońska). Ten adres pojawia się w latach 70. XIX wieku, wcześniejszy spis z lat 1864–1867 wymienia wprawdzie nazwę ulicy, ale numeracja domów była inna.

Acta des Gemeinde-Vorstandes der Stadt December 1852 sygn. 15/1 94 – Archiwum Państwowe w Katowicach, Oddział w Gliwicach

Beermannowie mieli córkę Amalie (prawdopodobnie tylko, nie znalazłam wzmianek o żadnych urodzinach dzieci), która wyszła za mąż za Ernsta Stűmera, syna Augusta, zaopatrzeniowca Huty.

Ernst Stűmer prowadził razem z teściem atelier fotograficzne, a po jego śmierci przejął je i znaczenie rozwinął.

fotografia w albumie zdjęć Wilhelma Beermanna znajdującym się
w zbiorach Muzeum w Gliwicach

Poza pracą Wilhelm Beermann udzielał się też społecznie. Należał do gliwickiej loży masońskiej „Pod zwycięską prawdą”. Wydał nawet tomik wierszy.

Wchodził w skład Rady Parafialnej wspólnoty ewangelickiej i był zaangażowany w budowę nowego kościoła ewangelickiego (dziś kościół p.w. św. Barbary), oddanego do użytku w 1863 r.

Jego podpis figuruje też pod aktem erekcyjnym tworzącym ewangelicki Dom Dziecka dla Sierot w 1865 r. (później był członkiem kuratorium tego sierocińca) oraz pod aktem z 1873 r. postanawiającym o budowie nowego ewangelickiego domu parafialnego.

Był też członkiem rady miejskiej oraz współzałożycielem Liedertafel. 

Zachowała się jego fotografia przedstawiająca zadaszony krzyż ustawiony w 1867 r. w miejscu, gdzie stał ołtarz starego katolickiego kościoła p.w. św. Barbary.

W swoim atelier wykonywał głównie zdjęcia portretowe, ale nie stronił również od scenek rodzajowych. 

fotografie z albumu zdjęć Wilhelma Beermanna znajdującego się w zbiorach Muzeum w Gliwicach

OW nr 93 z 10.08.1877 r.